خداوندا

 به درگاه پاک  و مقدست شکر می گویم

 که  الطاف بی پایانت را شامل حالم نمودی

و مرا وارد حرفه ارزشمند پرستاری  گردانیدی

 تا در سایه مهر تو

خدمت به انسان ها را بر عهده گیرم

در پیشگاهت

و در حضور این جمع

به کتابت ، قرآن کریم،

 سوگند می خورم

همواره در پی آن باشم

 که در خدمت به همنوعان خود،

 به احکام مقدس اسلام و حدود الهی پایبند بوده و با کمال بی طرفی و بدون تعصب رفتار کنم

با توکل به درگاهت  ،همواره در پی آن باشم 

 تا صبور ، راستگو  و  درستکار بوده، به مقررات حرفه ای ام، وفادار بمانم

  با الگوگرفتن از حضرت زینب کبری ( س)

از حقوق حرفه ای خود دفاع نمایم

نیروی جسمانی ، عقلانی ، هنر و عواطف انسانی،  توان مدیریتی و پژوهشی ام را

 در خدمت سلامت جامعه بکار گیرم .

به خداوند تبارک و تعالی سوگند یاد می کنم

 و شرف و  وجدان خویش را گواه می گیرم

 در پیشه تخصصی خود، همواره بیاموزم

 و در آموزش و به کارگیری  آنچه فراگرفته ام دریغ نورزم.

به عنوان یک فرد آگاه حرفه ای،  با سایر اعضای تیم درمانی بهداشتی ، در اعتلای کیفیت خدمات کوشا باشم .

پروردگارا

 سوگند یاد می کنم

در مقابل دشواری ها و ناملایمات حرفه ای

توانمند ، پاسخگو و مدافع باشم .

پروردگارا

سوگند یاد می کنم

پیوسته بکوشم

تا آنچه می کنم  در راه پیشرفت

 کشور اسلامی عزیزم – ایران –  و در رفع مشکلات جامعه بشری باشد

آمین یا رب العالمین

بقیه عکسا تو ادامه مطلبه از دستتون میره حتما نگاه کنین خیلی شیرینن!!

پرستار، حرفی از کلام خداوند

لایه های سنگین حزن بر دل بیمار فرو می نشیند. چشم های بی رمق او درد را فریاد می کشد. توان از وجودش پرکشیده است و او با جسمی خسته، لحظات دردآفرین بیماری را به کندی سپری می کند. در این لحظات، تنها سایه پرستار است که بیمار را در مسیر پرفراز و نشیب بیماری قوّت می بخشد. گرمای عشق آفرین خدمتگزاری را در تن رنجور بیمارش تزریق می کند و لبخند را بر لبانش مهمان می سازد. پرستار، حرفی از کلام خداوند است؛ شعاعی از ملکوت پرحشمت و تابشی از زیبایی انسان. پرستار، یعنی خلاصه عشق در کویر گداخته درد. پرستار، گرمی دستی است که بر پیشانی تب داری می نشیند و امیدی است که از چشمان شفّاف مهربانی در وجود پردرد لانه می کند.

شریف ترین شغل

در میان شغل های گوناگون، برخی شغل ها دارای ویژگی اخلاقی و انسانی است؛ زیرا افزون بر این که با امور روزمره افراد جامعه سرو کار دارد، تأثیر به سزایی در سلامت و تربیت جامعه نیز ایفا می کند. از جمله این مشاغل، می توان پرستاری را نام برد. پرستاری، از شریف ترین شغل هاست؛ زیرا خدمتی بزرگ به افراد همنوع و بیماران به شمار می آید.

پرستاری یعنی...

پرستار یعنی بیمار دار و پرستاری یعنی مراقبت و مواظبت از فرد دیگر. پرستاری یعنی همانند شمع، نورافشانی نمودن و مهربانی و گرمای عشق را در تن های رنجور تزریق کردن. پرستاری عشق است؛ عشق به خالق و مخلوقات. عشق به خالق است در رسیدگی به مخلوقات خدا، و عشق به مخلوق است در اطاعت خالق و رسیدگی و اهتمام به دردهای همنوعان و سلامت جامعه و با این هدف است که عمل پرستار، محبوب حضرت حق می گردد. پرستاری، یعنی همه جسم و جان عاشق شدن و با تمام روح در خدمت گزاری دیگران برآمدن، یعنی شور زندگی را در جان های خسته از درد و رنج، افکندن!

پرستاری در قدیم

پرستاری، پیشینه و تاریخچه ای بسیار کهن دارد. مردمان گذشته، بر این عقیده بودند که گناه و کفر انسان ها، علت اصلی بیماری هاست و از این رو، معالجه و پرستاری بیماران، به گونه ای بسیار ابتدایی و به دست متولّیان امور دینی صورت می گرفت. در منابع آشوری، از قوم های ایرانِ قدیم، به نوعی، از پرستاری و پرستاران سخن به میان آمده است. شش قرن پیش از میلاد مسیح، در هند، شناخت و علم نسبت به طرزتهیه دارو، فداکاری نسبت به مریض، پاکی روح و پاک چشمی، چهار ویژگی اساسی و لازم در کار پرستاری به شمار می رفته است. بُقراط ـ حکیم و طبیب یونانی ـ بر این اعتقاد بود که پزشک، یا باید خود از بیمار پرستاری کند یا یکی از شاگردانش را بدین کار گمارد.

پرستاری در اسلام

دین مبین اسلام، با دستورات کاملی که حیات بخش و راهگشای مسلمانان است، در هر زمینه ای، چه جزئی و چه کلی، برنامه ای دارد که خط سیر افراد بشر را روشن کرده است. در زندگی بزرگان و رهبران الاهی، که نمونه های بارز در زندگی ما هستند، دستورات و فرمان هایی می بینیم که با دقت در آن ها، می توان نظر دین را در امر پرستاری به دست آورد. در تعالیم اسلامی، پرستاری از بیماران و محبت به آنان تأیید و تشویق شده است. امام صادق علیه السلام ، ضمن سفارش اکید به یکی از یاران خود در خصوص مراقبت از هم سفر بیمارش، این کار را ارزنده تر از نماز خواندن در مسجدالنبی خوانده اند. علّامه محمدباقرمجلسی ـ اندیشمند بزرگ اسلامی ـ در توضیح این حدیث و باعمومیت دادن آن، پرستاریِ همه برادران ایمانی و دینی را مشمول سخن امام دانسته است.