پرستاری مبتنی بر شواهد

فعالیت مبتنی بر شواهد، یک مفهوم است که ابتدا در کانادا (1980) برای آموزش پزشکی با رویکرد استفاده و ارزش دادن به یافته های تحقیق ناشی از داده های بالینی و باورها به وجود آمد. فعالیت مبتنی بر شواهد بر مرور کامل و جامع نتایج و یافته های تحقیقات با تاکید بر مداخلات و کارآزمایی های بالینی تصادفی شده به عنوان استاندارد، تلفیق یافته های آماری و تصمیم گیری حیاتی در مورد یافته های مربوط به شواهد بالینی، ابزار مورد استفاده در مطالعات و متاآنالیز هزینه ها استوار است (1و2).

پیشرفتهای مداوم علمی همراه با وضعیت متغیر مددجویان ، پرستاران را بر آن می دارد که با تلفیق مهارتهای فنی و دانش حرفه ای خود بر اساس شواهد علمی ، ضمن عمل در قالب گروه چند رشته ای با تشخیص مشکلات مددجویان ، به طراحی ، اجرا و ارزشیابی برنامه مراقبتی برای حل این مشکلات بپردازند (3).

سکت و همکاران (2000) مراقبت مبتنی بر شواهد را "تلفیق بهترین شواهد تحقیقی با تجربه بالینی و ارزشهای بیمار" در مراقبت دانسته اند (4).

پرستاری مبتنی بر شواهد فرآیند سیستماتیک تصمیم گیری در مورد مراقبت از بیماران، با بکارگیری شواهد موجود تعریف شده است و شامل :ارزیابی کیفیت و قابلیت کاربرد تحقیقات موجود، اولویت های بیمار، تخصص ها و موقعیت های بالینی است(5) .

هدف نهایی خدمات پرستاری ارائه مراقبت با کیفیت در راستای بهبود نتیجه خدمات برای بیمار و جامعه است. به طور طبیعی انتظار می رود که خدمات نظام سلامت مبتنی بر شواهد، روش ها و تصمیم گیری های علمی باشد . با وجود این ، بسیاری از اقدامات پزشکی و مراقبتی، تنها بر روندهای سنتی، حدس ها و فرضیات کاری، مهارت های فردی و شاهدات غیر سازمان یافته بالینی مبتنی هستند (6).

تحقیقات نشان می دهند که اگرچه حرفه پرستا ری تغییر پارادایم خود به سوی عملکرد مبتنی بر شواهد را شروع کرده ، اما این تغییر در بسیاری از کشورها کند بوده است . این مشکل نه تنها ناشی از کمبود دانش و مهارت درباره عملکرد مستند یا مبتنی بر شواهد ، بلکه نشأت گرفته از موانع متعدد ی است که در راه اجرای آن وجود دارد(7).

پژوهشگران طی یک مطالعه ی تحقیقی با بررسی دیدگاه و نیازهای پرستاران درباره ی عملکرد مبتنی بر شواهد گزارش داده اند که به عقیده ی پرستاران، انجام اعمال بالینی بر اساس شواهد تحقیقی، منجر به افزایش کیفیت مراقبت می شود، اما تنها 46 درصد از پرستاران اعمال بالینی خود را بر مبنای شواهد تحقیقی می دانستند(8).